Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2011

Οι προγραμματικές δηλώσεις αλλιώς



                                                                                                                           «Ιστορία»
                                                                                                                          Νικόλαος Γύζης


"Η πορεία θα είναι ανηφορική και η προσπάθεια δεν θα είναι στιγμιαία. Η προοπτική της ανάπτυξης δεν θα πραγματοποιηθεί χωρίς αγώνες, κόστος προσαρμογής και θυσίες. Αυτά θα πρέπει να επιμεριστούν δίκαια". 
Προγραμματικές Δηλώσεις Λ. Παπαδήμου, 14/11/2011 


Είναι η φράση του κ. Λουκά Παπαδήμου, από τις προγραμματικές δηλώσεις, που έπαιξε λιγότερο έως καθόλου στα αστικά μέσα ενημέρωσης όλες αυτές τις ημέρες που μας βομβαρδίζουν με ηρωικά και πένθιμα άσματα για την ιερή αποστολή της εθνικής μας κυβέρνησης και τον υπέρτατο αγώνα που πρέπει να δώσει για τη σωτηρία της χώρας... 

Οι λόγοι γι' αυτή τη σιωπή είναι δύο. Ο πρώτος γιατί ξέρουν το ψέμα. Τα περί «δίκαιου επιμερισμού» είναι λόγια του αέρα, από αυτά που στην αστική δημοκρατία ανήκουν στην κατηγορία όσων «λέγονται αλλά δεν γίνονται»  και όχι το αντίθετο. 

Ο δεύτερος έχει να κάνει με το περιβόητο... timing. Αν μιλούσαν για το κόστος προσαρμογής - τι comme il faut διατύπωση - και τις θυσίες θα χάλαγαν αυτή την ωραία παράσταση (κατάμαυρης) εθνικό-πατριωτικής ομοψυχίας που ανεβάζουν τρεις μέρες τώρα στο Κοινοβούλιο ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑΟΣ και άλλες ορκισμένες στον ευρωμονόδρομο δυνάμεις, παρά τις επιμέρους αντιθέσεις και τις αντιφάσεις των στελεχών τους. 

Και τότε πού σε πονεί και πού σε σφάζει. Θα έπρεπε, οι κατά τα άλλα πολυγραφότατοι και πολύξεροι συνάδελφοί μας, να μιλήσουν για τους απεργούς της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» που διεκδικούν για 16η ημέρα την αξιοπρέπεια και το ψωμί τους. Τους μεταλλεργάτες που απειλούνται με απόλυση επειδή αρνούνται να υπογράψουν ατομικές συμβάσεις, αντιδρούν στις περικοπές των μισθών τους και την αναδρομική παρακράτηση του δώρου τους. Α ναι, και γιατί δεν αποδέχονται τις απολύσεις των συναδέλφων τους γιατί έτσι θα σωθούν - λέει - οι θέσεις των υπολοίπων.

Θα έπρεπε να μιλήσουν γι' αυτούς και χιλιάδες άλλους εργαζόμενους που βιώνουν αυτές τις ημέρες τους ίδιους εκβιασμούς. Αυτούς που απολύθηκαν ήδη γιατί συνδικαλίστηκαν! Τους 1.000.000 ανέργους, που θυσιάζονται στο βωμό της ανάπτυξης και της ανταγωνιστικότητας. Πως ζουν και πως φροντίζουν τις οικογένειές τους...

Θα έπρεπε να μιλήσουν και για τους εργαζόμενους στο Δημόσιο που βιώνουν ήδη κι αυτοί τις αιματηρές περικοπές, βλέποντας μηδενικά τα εκκαθαριστικά μισθοδοσίας γιατί είχαν κάνει το λάθος - ή αν θέλετε είχαν το θράσος - να πάρουν και στεγαστικό δάνειο από πάνω. Τους υπαλλήλους που περιμένουν, οι πρώτοι 30.000 σήμερα, άλλοι 100.000 αύριο και πάει λέγοντας, να βγουν στην εφεδρεία. Να πεταχτούν, δηλαδή, κι αυτοί στον κάδο των αχρήστων. 

Θα έπρεπε να μιλήσουν για τις χιλιάδες οικογένειες που δεν χρειάζεται να μην πληρώσουν το χαράτσι για να τους κόψουν το ρεύμα, γιατί ήδη τους το έχουν κόψει, επειδή δεν είχαν να πληρώσουν το λογαριασμό - και χτυπάνε στο γείτονα για να ζεστάνουν το γάλα για το παιδί. Τους χιλιάδες συνταξιούχους που ψευτοζούσαν πριν, οπότε - δεν πειράζει - ας πεθάνουν και κανονικά, επιτέλους. 

Θα έπρεπε να μιλήσουν για τους χιλιάδες ανάπηρους, που μαθαίνουν τώρα ότι θα τους κοπεί το επίδομα με το οποίο ζούσαν, γιατί τελικά δεν είναι τόσο... ανάπηροι - μπορούν, λέει, να σταθούν στα πόδια τους· οπότε ας κόψουν τον κώλο τους, μαζί τους θα ασχολούμαστε τώρα;  

Θα έπρεπε να μιλήσουν για τη νεαρή μάνα από την Πάτρα, που χαμένη στο λαβύρινθο των ναρκωτικών, μπήκε σ' ένα μαγαζί και έκλεψε τρεις μπλούζες - να τυλίξει μ' αυτές την τετράχρονη κόρη της, να την ζεστάνει λίγο στην άθλια κάμαρα που ζούσαν, να τις ανταλλάξει για μια δόση; δεν έχει σημασία πια· Συνελήφθη και αυτοκτόνησε τυλίγοντας μια κουβέρτα γύρω από το λαιμό της μέσα στα κρατητήρια της Αστυνομικής Διεύθυνσης Αχαΐας.

Αν περιμένατε να ακούσετε προγραμματικές δηλώσεις γι' αυτά και να δείτε συζητήσεις στην τηλεόραση και τις εφημερίδες χάσατε. Σοσιαλισμό έχουμε; Τι θέλετε, δηλαδή, να γίνουμε  Σοβιετική Ένωση;

Γεράσιμος Τρύφωνας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου