Κυριακή 30 Ιουνίου 2013

Χωρίς λογική και ευαισθησία



                                             «The Improvised Field Hospital»
                                           Frédéric Bazille 


Τριάντα μαγικά χαρτάκια. Κάθε πρωί στήνεται γι' αυτά ολόκληρος πόλεμος στην είσοδο του Κέντρου Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕΠΑ) Αθηνών. Οι ασθενείς ή οι συγγενείς τους, ειδικά οι πιο ηλικιωμένοι, παίρνουν σειρά αξημέρωτα μέχρι να ανοίξει η πόρτα και να γραφτούν στην πρόχειρη λίστα του θυρωρού. Με βάση αυτή θα μοιραστούν, λίγο μετά τις 08.00, οπότε ανοίγει η υπηρεσία και τους επιτρέπεται επιτέλους να ανεβούν στον τρίτο όροφο, τα μικρά τετράγωνα χαρτάκια με τον αριθμό και τη στρογγυλή σφραγίδα για τη σειρά προτεραιότητας. Μερικές ώρες αργότερα, ο κάτοχός τους θα περάσει στα ενδότερα για να καταθέσει τα χαρτιά του για τον προέλεγχο: τα πιστοποιητικά, δηλαδή, που θα αξιολογήσουν οι γιατροί για να αποφασίσουν αν τελικά θα τον καλέσουν έπειτα από κάποιους μήνες να εξεταστεί και κλινικώς από την επιτροπή τους, για να του αναγνωρίσουν ή όχι (υπομονή μερικούς μήνες ακόμα) την αναπηρία του και άρα να εγκρίνουν την καταβολή κάποιου προνοιακού επιδόματος. Η ίδια διαδικασία τηρείται και για τη φαινομενικά απλούστερη επανεξέταση, αφού το χορηγούμενο επίδομα ανανεώνεται ανά διετία. Ακόμη κι αν ο ανάπηρος έχει κομμένο χέρι, πρέπει να περάσει και πάλι από την «κλίνη» της επιτροπής ώστε να επιβεβαιώσουν οι αρμόδιοι ότι η κατάστασή του δεν άλλαξε!

Δικηγορικά κόλπα

Ηταν Πέμπτη, κατά τις 07.45, όταν εισέβαλε στο θυρωρείο μια γυναίκα ωρυόμενη επειδή της πήραν τη σειρά. Τα έβαλε με τον θυρωρό, απαιτώντας να μπει αυτή πρώτη γιατί, λέει, είχε έρθει στις 4 τα ξημερώματα και είχε κολλήσει ένα χαρτί με ονόματα στην πόρτα. Εργολαβικά. Επρόκειτο για δικηγόρο, η οποία ανέλαβε να καταθέσει τα χαρτιά για τον προέλεγχο τριών δικαιούχων ως εκπρόσωπός τους. Διαδικασία νομιμότατη μεν, αρκεί επί τη ευκαιρία να μην ψαρεύει και πελάτες!

«Δεν είσαστε εδώ, κυρία μου» της έλεγε ο θυρωρός. Η δικηγόρος ανένδοτη, παρά τις αντιρρήσεις του θυρωρού, τις διαμαρτυρίες των άλλων δικαιούχων που περίμεναν, ακόμη και του καφετζή του κτιρίου, ο οποίος πηγαίνει πρώτος κάθε πρωί και ξέρει καλύτερα από όλους τη σειρά των... αφίξεων. «Κάποιος έσκισε το χαρτί που έβαλα στην πόρτα. Πες μου ποιον έχεις γράψει πρώτο» φώναζε στον θυρωρό. Τελικά έμαθε το όνομα και λίγα λεπτά αργότερα εμφανίστηκε ο «δράστης» συνοδευόμενος από έναν εύσωμο άνδρα - ο τελευταίος όπως αποδείχθηκε ήταν μαζί με τη δικηγόρο (και δεν ήταν ασθενής ούτε συγγενής του).

Υστερα από έναν ακόμη γύρο διαπληκτισμών ομολόγησε: πέταξε μόλις έφτασε το χαρτί θεωρώντας το παλιό και έβαλε άλλο με το δικό του όνομα. Ο κ. Γιώργος, που περίμενε κι αυτός τη σειρά του, παρατήρησε πάντως στον διπλανό του ότι η «ομολογία» δεν... προσφέρθηκε αχρεωστήτως - αλλά δεν παίρνουμε όρκο. Ούτως ή άλλως, η δικηγόρος κατόρθωσε να βάλει τους τρεις δικούς της πρώτους.

Business as usual

Μια και η υπηρεσία ήταν ακόμα κλειστή, τα νεύρα των περισσότερων εκτονώθηκαν στο πεζοδρόμιο με τσιγάρο. Ο εύσωμος συνοδός της δικηγόρου έπιασε το καλύτερο σημείο, απ' όπου μπορούσε να τους παρατηρεί όλους. Και δεν άργησε να σηκωθεί και να πλησιάσει τους πιο καλοντυμένους. Μίλησε σε αυτόν που είδε ότι κουτσαίνει. «Κοίτα, αν μου επιτρέπεις, μην πας άνετος επάνω. Να δείχνεις χάλια, να το παίξεις, αλλιώς θα σε κόψουν»!

Το παιχνίδι προφανές: το θύμα-πελάτης να τρομάξει, να ζητήσει συμβουλή και να αναλάβει την υπόθεσή του ο δικηγόρος που λύνει και δένει. «Κοίτα, για να μην παιδεύεσαι, δεν σκοπεύω να παίξω θέατρο. Θα το πάρω εφόσον το δικαιούμαι· αν όχι, δεν το θέλω» έκοψε τη συζήτηση ο Πέτρος.

Σε τέσσερις μήνες

Στον προθάλαμο της γραμματείας για την κατάθεση προκαλείται αναταραχή μόνον όταν έρχεται η ώρα να μοιραστούν τα χαρτάκια. Ο διοικητικός υπάλληλος που παραλαμβάνει τους φακέλους των δικαιούχων (μόνος θα διεκπεραιώσει τη δουλειά, παλιά ήταν παρών και γιατρός, αλλά πλέον δεν περισσεύουν) μοιράζει τα χαρτάκια της προτεραιότητας, χωρίς να υπολογίσει τους τρεις που «παρεισέφρησαν». Οταν το λάθος ανακαλύπτεται μαζεύει ξανά τα χαρτάκια, αλλά ένας ασθενής εξεγείρεται: θέλουν να του πάρουν το 9 και να του δώσουν το 12. «Ευτυχώς ο Στάθης (σ.σ.: ο εν λόγω διοικητικός υπάλληλος) είναι εντάξει στη δουλειά του, εξυπηρετικός και με κατανόηση» σπεύδει να ηρεμήσει τον κάτοχο του 9 ο κ. Μιχάλης.

Το πρόβλημα πράγματι λύνεται, αλλά η επόμενη ανακοίνωση παγώνει κάποιους. «Επειδή λόγω της προσέλευσης η αναμονή για να εξεταστείτε έχει μεγαλώσει πολύ, μας έχουν απαγορεύσει να δεχόμαστε φακέλους δικαιούχων αν το επίδομά τους δεν λήγει εντός των επομένων δύο μηνών. Οσοι έχετε μεγαλύτερο περιθώριο πρέπει να έρθετε αργότερα». Η διευθέτηση θα ήταν λογική για την αποσυμφόρηση της υπηρεσίας, αρκεί εντός του διμήνου να ακολουθούσε και η κλινική εξέταση, οπότε να υπήρχε η απόφαση για την ανανέωση ή μη του επιδόματος προτού αυτό λήξει. Ως την κλινική εξέταση όμως μεσολαβεί ένα τετράμηνο, καθώς το ΚΕΠΑ αντιμετωπίζει προβλήματα στη στελέχωση των επιτροπών με ειδικότητες γιατρών που είναι πιο απαραίτητοι: καρδιολόγοι και νευρολόγοι. Εκτός αυτού, «έρχονται εδώ από όλη την Αττική, ακόμη κι αν υπάρχει τοπικό ΚΕΠΑ στην περιοχή τους ή σε γειτονικό δήμο. Γιατί τους λένε ότι αν θέλουν να εξυπηρετηθούν πιο γρήγορα να πάνε στο Αθηνών».

Παράλογο παράβολο

Και οι αναποδιές μοιάζει να μην έχουν τελειωμό. Ανάλογα με την περίπτωση ή το ασφαλιστικό ταμείο απαιτούνται παράβολα για να υποβληθούν οι φάκελοι. Μόνον που αυτά δεν εκδίδονται από το ΚΕΠΑ. «Πρέπει να πας στο ΙΚΑ. Εδώ από πίσω είναι, πολύ κοντά...». Το πολύ κοντά είναι μερικά τετράγωνα για ηλικιωμένους και ταλαιπωρημένους. Και στο ΙΚΑ όμως, ανάλογα σε ποιον θα πέσουν, τίποτα δεν είναι αυτονόητο. «Στην αρχή μού είπε ότι πρέπει να πάω στο ΙΚΑ της περιοχής μου για το παράβολο. Με τα παρακάλια τελικά το έκοψε» λέει ο κ. Γιάννης, ένας από τους ηλικιωμένους που έκαναν διαδρομή κάτω από τον καυτό ήλιο. Η σκέψη να συσταθεί ένα γραφείο του ΙΚΑ ειδικά για την έκδοση παραβόλων μέσα στο ΚΕΠΑ προφανώς δεν απασχόλησε ποτέ τους αρμοδίους. Κι όμως το ΚΕΠΑ δεν στεγάζεται σε κανένα σπουδαίο μέγαρο που δεν σηκώνει προσθήκες και μετατροπές. Το κτίριο των πάλαι ποτέ υγειονομικών επιτροπών του ΙΚΑ στην Πειραιώς έχει τους ίδιους πρόχειρους χώρους, τους ίδιους άβαφους τοίχους και την πινακίδα με το αναπηρικό καροτσάκι στην πόρτα της τουαλέτας, η οποία πάντως δεν έχει καμία μπάρα δίπλα στη λεκάνη για να στηριχτεί ο ανάπηρος.

Τώρα, άλλη μέρα

Τουλάχιστον όσοι περιμένουν φαίνονται σε γενικές γραμμές ικανοποιημένοι με όποιους υπαλλήλους έρχονται σε επαφή. Ολοι μιλούν για τον Στάθη που παραλαμβάνει τους φακέλους, αλλά και τις συναδέλφους του στο γκισέ που δίνουν τα αποτελέσματα των επιτροπών. Κάποιους άλλους φροντίζουν να τους βάζουν στη θέση τους. Οπως την υπάλληλο που απάντησε στον ηλικιωμένο που ήρθε αργοπορημένος, γύρω στις 11.00, όταν πια τα χαρτάκια της προτεραιότητας είχαν εξαντληθεί. «Από πού θα πάρω κι εγώ;» τη ρώτησε. «Από πουθενά. Τέλειωσαν για σήμερα. Θα ξανάρθεις άλλη μέρα». Και όμως, αιτήσεις γίνονται δεκτές από τις 8 το πρωί ως τη 1 μετά το μεσημέρι. Τα χαρτάκια προτεραιότητας μοιράζονται το πρωί ως πρόχειρη λύση για να μην επικρατεί χάος. Από εκεί και πέρα οποιοσδήποτε μπορεί να καταθέσει τον φάκελό του εντός του ωραρίου.

«Θα προλάβετε ως τη 1.00. Δεν έχουν μείνει πολλοί ακόμα. Αυτά που σας είπε η υπάλληλος δεν τα λέει κανένας νόμος. Και είναι ντροπή της. Να περιμένετε» είπε ένας κύριος με κοστούμι και χαρτοφύλακα στο χέρι που περίμενε από νωρίς. Ηταν κι αυτός δικηγόρος, αλλά διαφορετικός από την πρωινή, ερειστική συνάδελφό του. Είχε αναλάβει να καταθέσει τον φάκελο ενός πελάτη του, αναπήρου. «Εντάξει, και ο νόμος λέει ότι οι δικηγόροι προηγούνται στις υπηρεσίες. Αλλά σε μια τέτοια υπηρεσία είναι ντροπή και να το επικαλείσαι. Θα περιμένω κι εγώ τη σειρά μου, όπως οι άλλοι»...

Γεράσιμος Τρύφωνας

Πρώτη δημοσίευση στο HeliosPlus στις 28 Ιουνίου 2013 και στο tovima.gr

Πέμπτη 20 Ιουνίου 2013

Καλή σας νύχτα, κύριε συνάδελφε



Το σκίτσο είναι του Βασίλη Παπαγεωργίου



Θέλει η πουτάνα να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει! Συγχαρητήριο μήνυμα μέσω twitter στην τρικομματική κοινοπραξία της ΕΣΗΕΑ, έστειλε πρώτος πρώτος ποιος νομίζετε; Ο Γιώργος Μουρούτης. Τι λέει ο μονίμως δικτυωμένος συνεργάτης του Αντώνη Σαμαρά; “Ο Τρίμης αποδοκιμάστηκε στην ΕΣΗΕΑ. Θριαμβευτικό αποτέλεσμα για τους πρωτοεμφανιζόμενους Ενωμένους Δημοσιογράφους! Θερμά Συγχαρητήρια”.

Οι εντελώς γνωστοί και άλλο τόσο παλιοί... πρωτοεμφανιζόμενοι, ΔΗΜΑΡίτες και ΠΑΣΟΚοι παίρνουν τώρα τηλέφωνα τους γαλάζιους συνεργάτες τους στους "Ενωμένους" να τον μαζέψουν. Εντάξει, παιδιά, μην σας πειράζει που σας αποκαλύπτει. Δεν περιμέναμε τον Μουρούτη να μας πει ποιοι είσαστε. 

Σας ξέραμε. Όπως ξέραμε και  πόσο αντιδραστικός είναι ο κλάδος των δημοσιογράφων - όποιες εκλάμψεις κι αν είχε όλα αυτά τα χρόνια· ας μην κοροϊδευόμαστε. Ξέρετε, φυσικά, ποιο ήταν το μοναδικό σωματείο της χώρας, που έκανε κανονικότατα, "ελεύθερες" βεβαίως, εκλογές μέσα στην χουντική επταετία. Η υπερήφανη ΕΣΗΕΑ. Να τη χαίρεστε. 

Μπορείτε τώρα να το ξαναστήσετε το club, να παίζετε που και που και λίγο γκολφ, βρε αδερφέ. Το παραμύθι της τρικομματικής συμπαιγνίας για την ΕΡΤ αποκαλύφθηκε, όλως τυχαίως την ίδια μέρα, πως ήταν εφιάλτης. Μαζί της - το ξέρεις - τελειώνει και ο ΕΔΟΕΑΠ. Η τρικομματική κοινοπραξία ήδη καλλιεργεί το επόμενο βήμα: καλύτερα, λέει, στον ΕΟΠΥΥ. Καληνύχτα σας, κύριε συνάδελφε.

Γεράσιμος Τρύφωνας


Τετάρτη 19 Ιουνίου 2013

Μην σωπαίνεις άλλο



Αυτός ο κόσμος θ' αλλάξει. Και θ' αλλάξει σύντομα!






Το βίντεο που δημιούργησαν οι άνθρωποι της ελληνικής κοινότητας του Βερολίνου για να εκδηλώσουν την συμπαράστασή τους στους εργαζόμενους της ΕΡΤ. Γιατί, όπως λένε, ό,τι και να γίνει, τελικά, αυτός ο κόσμος θ' αλλάξει. Και θ' αλλάξει σύντομα!



Τρίτη 18 Ιουνίου 2013

Το χαμένο σήμα της Δημοκρατίας



Η μάχη της ΕΡΤ μέσα από το φακό του Γιώργου Αυγερόπουλου






Απαντάμε στον αυταρχισμό με δημιουργία

Η πρωτοφανής απόφαση της κυβέρνησης να βάλει λουκέτο στην ΕΡΤ, και ο τρόπος με τον οποίο έγινε, μας συγκλόνισε. Τόσο εγώ όσο και οι συνεργάτες μου, δημοσιογράφοι και τεχνικοί βρεθήκαμε στο ραδιομέγαρο από την πρώτη στιγμή. Κάθε μέρα καταγράφουμε ότι βλέπουμε. Μοντάραμε γρήγορα 9 λεπτά για να μη σβηστούν από τη μνήμη μας όσα έγιναν την πρώτη μέρα. Αυτός είναι ο τρόπος αντίδρασής μας. Θα συνεχίσουμε όσο μπορούμε.

Η sequence αποτελεί προπομπό του μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ που γυρίζουμε από την αρχή της κρίσης, τα τελευταία τρία χρόνια. Λέγεται AGORÁ - From Democracy to the Market, και αποτελεί διεθνή συμπαραγωγή μεγάλων τηλεοπτικών δικτύων. Το AGORÁ θα είναι έτοιμο τον Απρίλιο του 2014.

Πολλούς Χαιρετισμούς
Γιώργος Αυγερόπουλος
Δημιουργός της σειράς ντοκιμαντέρ Εξάντας

Τετάρτη 12 Ιουνίου 2013

Télé Bruxelles change de logo en solidarité avec ERT


logoertsolidarite








En solidarité avec la radio-télévision publique grecque ERT, Télé Bruxelles a décidé de changer son logo ce mercredi 12 juin 2013, de midi à minuit. Dans un communiqué de ce mercredi, les responsables de la chaîne expliquent leur action: "Depuis hier minuit, ERT a cessé d’émettre. Ce mercredi 12 juin 2013, de midi à minuit, Télé Bruxelles mènera une action de solidarité avec sa consœur grecque en remplaçant à l’antenne son propre logo par un logo spécial « Solidarité ERT ». Ce geste symbolique vise à montrer qu’aucune télévision européenne, et certainement pas celle de la capitale de l’Europe, ne reste indifférente à la situation de ERT et de son personnel. Quel que soit le débat sur la gestion de l’entreprise, rien ne justifie la coupure brutale d’un émetteur. Télé Bruxelles marque également sa préoccupation quant au risque démocratique qu’une telle décision fait peser sur la Grèce : la diversité des médias et la présence d’un service public fort sont indispensables à une société de liberté et de progrès."

Το κείμενο των βέλγων συναδέλφων που αντικατέστησαν σήμερα, σε ένδειξη αλληλεγγύης, το σήμα του σταθμού τους με το ιστορικό σήμα της ΕΡΤ, το οποίο προσπαθεί να σβήσει (ει δυνατόν και από τη μνήμη μας - άκου ΝΕΡΙΤ ΑΕ) η ελληνική κυβέρνηση. 
Merci Tele Bruxelles!


Τρίτη 11 Ιουνίου 2013

Πράξη ουσιαστικού περιεχομένου*


Απόφαση της Γενικής Συνέλευσης των Δημοσιογράφων της ΕΡΤ






Η ΕΡΤ πρέπει να είναι ανοιχτή: στην κοινωνία, τις αντιφάσεις της, τα προβλήματά της, τις αγωνίες, τις ιδέες και τις δράσεις.

Η ΕΡΤ πρέπει να είναι ανοιχτή: στον πολιτισμό, τον κόσμο του, τις διαφορετικές τάσεις, αναζητήσεις και δυναμικές του.

Η ΕΡΤ πρέπει να είναι ανοιχτή: σε κάθε πολίτη του κόσμου, στην Ευρώπη, την Αμερική, την Ασία, την Αφρική, την Αυστραλία.

Το δυναμικό της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης έχει τη δύναμη και τη θέληση να κρατήσει ψηλά το κοινωνικό αγαθό της ενημέρωσης, του πολιτισμού, του αθλητισμού. Έχει την τόλμη και τη βούληση να παλέψει για να πάψει η ΕΡΤ να χειραγωγείται από κάθε μονοκομματική ή πολυκομματική εξουσία. Εμείς οι εργαζόμενοι, είμαστε ακόμη ζωντανοί και θα σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων.

Θα αγωνιστούμε για ένα θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας της ΕΡΤ που θα κατοχυρώνει και θα περιφρουρεί την ανεξαρτησία της δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης, θα κόψει, επιτέλους, τον ομφάλιο λώρο με την εκάστοτε κυβέρνηση και κάθε κέντρο ή παράκεντρο πολιτικών και πελατειακών παρεμβάσεων.

Η ΕΡΤ πρέπει να είναι ανοιχτή, κτήμα και πραγματική ιδιοκτησία όλων των ελλήνων πολιτών.

Όσοι επεξεργάζονται σχέδια για λουκέτο στην ΕΡΤ δεν μπορεί παρά να αποσκοπούν σε εξυπηρέτηση άλλου τύπου συμφερόντων. Είναι επικίνδυνοι.
Οι δημοσιογράφοι της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης δηλώνουμε κατηγορηματικά ότι θα κρατήσουμε με κάθε μέσο και κάθε τρόπο την ΕΡΤ ανοιχτή. Καλούμε κάθε πολίτη από τη Γαύδο μέχρι τον Έβρο για να αποτρέψουμε τον εφιάλτη. Να αποτρέψουμε κάθε απόπειρα φίμωσης του Δημόσιου Ραδιοτηλεοπτικού Φορέα της χώρας.

Όσοι ονειρεύονται εφιάλτες ας μείνουν στη μακαριότητα του παραμυθιού της κακιάς μάγισσας ή ας ξυπνήσουν πριν είναι αργά. Εμείς είμαστε ξάγρυπνοι. Βρισκόμαστε σε διαρκή Γενική Συνέλευση και καλούμε πολίτες, κοινωνικούς και πολιτικούς φορείς, επιστήμονες, ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών στις 7 το απόγευμα στο Ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής. Δεν κάνουμε ούτε βήμα πίσω.

Η ΕΡΤ ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΙΧΤΗ ΚΑΙ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ!



*Σε αντιδιαστολή με την πράξη νομοθετικού περιεχομένου της κυβέρνησης και τους αναγκαστικούς της νόμους. 




Πέμπτη 6 Ιουνίου 2013

Άπαρσις επί πληρωμή, κύριε πλοιοκτήτα





«Οι ναυτεργάτες που θα σε οδηγήσουν με ασφάλεια στον προορισμό σου είναι απλήρωτοι για μήνες. Οι συνθήκες εργασίας των ναυτεργατών καθορίζουν τα μέγιστα, την ασφάλεια των επιβατών και της ναυσιπλοΐας». Απόσπασμα της ανακοίνωσης που μοιράζεται στους επιβάτες από τους ναυτεργάτες, οι οποίοι κράτησαν χθες τα πλοία στο λιμάνι. Μετά από ατέλειωτες διαπραγματεύσεις, καταγγελίες και παρεμβάσεις τους τελευταίους μήνες, οι οποίες δεν έφεραν κανένα αποτέλεσμα, οι ναυτεργάτες δεν είχαν άλλη λύση, παρά να χτυπήσουν τις εταιρείες εκεί που τις πονάει: Θέλετε δρομολόγια, πληρώστε τους μισθούς μας· και όποιος πληρώνει, φεύγει!

Έκαναν μόνοι τους, αυτό που θα έπρεπε να έχει κάνει (όχι στα λόγια, στην πράξη) το υπουργείο Ναυτιλίας, η επιθεώρηση Εργασίας, ο εισαγγελέας, το περίφημο συντεταγμένο κράτος, που αν το ρωτήσετε θα σας πει ότι φυσικά ενδιαφέρεται για τους εργαζόμενους και φυσικά πάνω απ΄ όλα είναι η ασφάλεια των επιβατών - και δεν μπορούμε να μιλάμε για καμία ασφάλεια με πληρώματα απλήρωτα και εξαθλιωμένα - και αν γίνει κανένα κακό (κούφια η ώρα που το ακούει) το κράτος θα φροντίσει - να είστε βέβαιοι - το μαχαίρι να φτάσει στο κόκκαλο. 

Λόγια, λόγια, λόγια, που δεν ίδρωσαν το αυτί κανενός. Γιατί και οι καημένοι οι εφοπλιστές κρίση περνάνε κι αυτοί, πού να τα βρούνε τα λεφτά, δεν τους δίνουν κι οι τράπεζες, έλεγαν δεξιά κι αριστερά. Αλλά μόλις οι ναυτεργάτες μπήκαν μπροστά στους καταπέλτες, μόλις κράτησαν τα πλοία, κάποιοι - ω του θαύματος - τα βρήκαν τα λεφτά κι έστειλαν στο λιμάνι τον εκπρόσωπό τους με τα χαρτιά στο χέρι. «Εμείς είμαστε εντάξει, πληρώνουμε» είπαν και ζήτησαν να αρθεί το συνδικαλιστικό απαγορευτικό για τα πλοία τους· όπως και έγινε όταν οι πληρωμές επιβεβαιώθηκαν. 

Κάποιοι άλλοι - με πρώτους κάτι σεσημασμένους της ακτοπλοΐας - συνεχίζουν να σφυράνε κλέφτικα. Και δεν πληρώνουν φράγκο κι ας χρωστάνε εφτά μηνιάτικα. Οι ναυτεργάτες κράτησαν τα καράβια τους δεμένα και καλά έκαναν. Το υπουργείο Ναυτιλίας, επειδή έχει λερωμένη τη φωλιά του (και) σ' αυτή την ιστορία, είπε στην αρχή να μην τραβήξει το σκοινί και δεν παρενέβη. Το βράδυ, όμως, πήρε το κουμάντο ο Σαμαράς, διέταξε να φύγουν τα καράβια για να μην ταλαιπωρούνται οι επιβάτες (ναι, ναι, αυτούς σκέφτηκε), και έστειλε τον εισαγγελέα στο λιμάνι να θυμίσει στους ναυτεργάτες ότι είναι επιστρατευμένοι και δεν τους παίρνει για πολλά πολλά.

Όχι, στους εφοπλιστές ο πρωθυπουργός δεν είπε τίποτα για τα λεφτά που χρωστάνε - ούτε για την ευθύνη τους για την ασφάλεια επιβατών και πληρωμάτων. Σιγά μην έλεγε, αυτά είναι ιδιωτικές διαφορές μεταξύ εργαζομένων και εργοδοτών, να τις λύσουν μόνοι τους, η δική του δουλειά είναι η ομαλή διακίνηση των τουριστών και η ανάπτυξη της χώρας και μπλα, μπλα, μπλα. Γνωστό το έργο - ελληνιστί success story - και ο μύθος του.

Τα καράβια έφυγαν. Αλλά οι ναυτεργάτες μπορούν να μετράνε το χθεσινό ρεσάλτο στους καταπέλτες στις νίκες τους. Θα χρειαστούν κι άλλες, δεν έχουν άλλο δρόμο. Γι' αυτό και συνεχίζουν. Όσο για σένα επιβάτη, ανεβαίνοντας στο πλοίο, καλό είναι να το θυμάσαι: «Πίσω από το χαμόγελο των ανθρώπων που θα σε εξυπηρετήσουν κρύβεται ένα οικογενειακό αδιέξοδο αφού στερούνται βασικά αγαθά τα παιδιά τους. Όποιος απαιτεί τα δεδουλευμένα του απολύεται».  Μην το ανέχεσαι! 

Γεράσιμος Τρύφωνας


* άπαρσις: Η αναχώρηση, η εκκίνηση, το ξεκίνημα
Στη ναυτική ορολογία οι χειρισμοί για τον απόπλου, σαλπάρισμα.