Αριθμητική λαθροχειρία

                                                                                                                     Blue II 

                                                                                Joan Miro  1961 
                                                                           Musee National d' Art Moderne

                                                                           Centre Georges Pompidou, Paris

 

Όλα τα ψέματα, όπως και τα θαύματα, διαρκούν τρεις μέρες. Μετά αποκαλύπτονται. Με την υστερία που χρησιμοποιεί για να γίνει πιστευτός ο υπουργός της Υγείας (και την άγνοια - αν όχι συμπαιγνία - των δημοσιογράφων που τον βγάζουν στα παράθυρα) το παραμύθι με τα γενόσημα, που δήθεν δεν κυκλοφορούν ευρέως στην Ελλάδα (είναι λέει μόλις το 18% των φαρμάκων έναντι 40, 50 ή και 60% στην υπόλοιπη Ευρώπη) για χάρη των πανάκριβων πρωτότυπων - κράτησε λίγο παραπάνω. 

Στην πραγματικότητα, λοιπόν, όταν ο Ανδρέας Λοβέρδος διαρρηγνύει τα ιμάτιά του για το ποσοστό των γενόσημων λέει αλήθεια - αλλά μόνο τη μισή. Γιατί άλλο ένα 30 με 35% είναι τα off patent, τα πρωτότυπα δηλαδή που έχει λήξει η πατέντα τους (και θα έπρεπε να είναι φτηνά υπουργέ μου!). 

Αυτά τα δύο ποσοστά μαζί μας φέρνουν μία η άλλη με την υπόλοιπη Ευρώπη, που μετράει - πονηρέ πολιτευτή - μαζί γενόσημα και off patent στο 40, 50 και 60% που μας τσαμπουνάς. Άρα δεν βρίσκεται εκεί το ζήτημα. Στο κάτω κάτω πολυεθνικές και εθνικές (και ελληνικές ανάμεσά τους) φαρμακοβιομηχανίες φτιάχνουν και τα πρωτότυπα και τα γενόσημα - δεν τα φτιάχνει ο μπακάλης, ούτε καν ο φαρμακοποιός, της γειτονιάς μου.

Η αλήθεια είναι ότι στη χώρα που κυβερνάει, όπως μόνο αυτός και οι προκάτοχοί του ξέρουν, πρωτότυπα, γενόσημα και off patent φρόντισαν τόσα χρόνια να έχουν λίγο πολύ την ίδια τιμή στην αγορά για να μη θιγούν τα υπερκέρδη των φαρμακοβιομηχάνων· κι ας αιμορραγούσαν τα ταμεία που πλήρωναν τη νύφη. Και τώρα γι' αυτό φροντίζουν... 

Μ. Σχεριώτης