 |
| «Οβριακή βομβαρδισμένη» Νίκος Ζερβός |
Κύριε υπουργέ των Οικονομικών σας γράφω για να σας ομολογήσω ότι έχω πλέον πεισθεί. Η πατρίς - έχετε δίκιο - θα σωθεί, γιατί αυτή τη φορά θα καταβάλλει το μερίδιό της και η εβδομηντάχρονη μητέρα του παιδικού μου φίλου. Όχι, δεν υπήρξε πλουσία, μάλλον νεόπτωχη της λες, αλλά νομίζω πως αξίζει να ακούσετε την ιστορία της - πάνω από χίλια ευρώ θα σας μετρήσει σε τελική ανάλυση, για φόρο εισοδήματος και χαράτσι μαζί, ΕΝΦΙΑ το λέτε τώρα.
Εργάστηκε, όπως οι περισσότερες γυναίκες της γενιάς της, ως νοικοκυρά, κόβοντας παράλληλα κεφαλοτύρια και μπακαλιάρους στο μπακάλικο του συζύγου της, κάπου στην ελληνική επαρχία. Θα γνωρίζετε - υποθέτω ή το ακούτε πρώτη φορά; - ότι εκείνα τα χρόνια σ' αυτή τη χώρα οι γυναίκες που δούλευαν στο μικρομάγαζο της οικογένειάς τους, ακόμη και στο μικρομεσαίο κατάστημα, δεν λογίζονταν υπάλληλοι, δεν έπαιρναν μισθό ούτε είχαν ασφάλιση. Όταν ερχόταν η ώρα η σύνταξη του συζύγου θα έφτανε και για τους δύο. Φευ η πρωταγωνίστρια της ιστορίας μας δεν είχε καν αυτή την τύχη.
Εδώ και χρόνια τελεί εν διαστάσει και σήμερα το μοναδικό της εισόδημα, 200 ευρώ μηνιαίως, προέρχεται από την ενοικίαση μιας γκαρσονιέρας που κατέχει. Καλά καταλάβατε, της την έγραψε ο σύζυγος όταν έφυγε για να της μείνει κάτι. Της άφησε επίσης το ιδιόκτητο διαμέρισμά τους, ένα δυαράκι, 54 τετραγωνικών παρακαλώ, πρώτου ορόφου, πλαϊνό - από το δρόμο, λόγω υψομετρικής διαφοράς, το λες και ισόγειο, αλλά αυτά έχει η ζωή.
Αυτή είναι όλη η περιουσία της. Και τα παιδιά της, όπως λέει η ίδια, αλλά αυτά, ενήλικα προ πολλού, δεν είναι (μέχρι νεωτέρας τουλάχιστον) τεκμήριο. Ή μάλλον είναι· τεκμήριο απουσίας, ζουν σε άλλους τόπους. Ας επανέλθουμε όμως στα κατά νόμο τεκμήρια. Διαμερίσματα δύο λοιπόν. Αυτό στο οποίο ζει και αυτό που νοικιάζει. Μικρά, αλλά δύο. Κι από πάνω τα 2.400 ευρώ το χρόνο, από το διακοσάρι του ενοικίου που εισπράττει το μήνα. Ε', να μην πληρώσει για όλα αυτά, το συμβολικό ποσό των 765 ευρώ που της επιβάλατε φέτος φόρο εισοδήματος;
Στην αρχή, μόλις πήρε στα χέρια της το μπουγιουρντί, νόμισε πως της είχαν στείλει παραφουσκωμένο το διαχωρισμένο πια χαράτσι που πλήρωνε ως τώρα με το λογαριασμό της ΔΕΗ. Ο φίλος μου της εξήγησε ότι το χαράτσι, που λέγεται ΕΝΦΙΑ πλέον μάνα, θα ΄ρθει χωριστά "πανωσήκωμα" στο φόρο εισοδήματος, όπως και έγινε λίγες ημέρες αργότερα. Άλλα 450 ευρώ αυτό. Τώρα, τόσο θα μείνει, θα μειωθεί, θα αυξηθεί τι να σας πω, εσείς τα μαγειρεύετε αυτές τις μέρες, μετά το γνωστό μπάχαλο, εσείς ξέρετε. Ό,τι και να γίνει, πάντως, μου φαίνεται ότι θα πιάσει στο τέλος και με το παραπάνω το χιλιάρικο η συνεισφορά της εβδομηντάχρονης στο... στοίχημα της δημοσιονομικής μας εξυγίανσης - όχι παίζουμε!
Παραλίγο να το ξεχάσω. Η οφειλέτης σας, μόλις άκουσε ότι σας γράφω, με παρακάλεσε να μην ξεχάσω να σας ευχαριστήσω για το 500ρικο που της δώσατε προ διμήνου από το κοινωνικό μέρισμα του πλεονάσματος. Δυστυχώς, δεν το έχει πια ώστε να σας το επιστρέψει για να εξοφλήσει τουλάχιστον ένα μέρος του φόρου εισοδήματος. Φαγώθηκε άμα τη εμφανίσει στην πληρωμή δύο ή τριών καθυστερούμενων λογαριασμών ΔΕΗ, άλλων τόσων ύδρευσης και των φαρμάκων της που έπαιρνε τελευταία βερεσέ - υπήρξε το πάλαι ποτέ συμμαθήτρια με την φαρμακοποιό και λόγω γνωριμίας της κάνει ευκολίες. Γιατί ξενοικιάστηκε εσχάτως και η γκαρσονιέρα και το διακοσάρι κόπηκε. Αλλά που θα πάει, σήμερα, αύριο σε λίγους μήνες θα βρεθεί ένας χριστιανός και θα τη νοικιάσει πάλι. Το νοίκι πάντως το κατέβασε κι άλλο. Αλλά δεν πρέπει να ανησυχείτε κ. Χαρδούβελη, θα τα πάρετε τα λεφτά σας όπως και να 'χει. Το ξέρετε άλλωστε κι εσείς. Κι ο γάιδαρος του χότζα στο τελευταίο αγώι τίναξε τα πέταλα. Και για σας, όπως καταλαβαίνω, το θέμα δεν είναι ότι τα τίναξε το ζωντανό, αλλά που βγήκε το αγώι. Μη χολοσκάτε, λοιπόν, κ. Χαρδούβελη θα τα πάρετε τα λεφτά σας και θα τη σώσετε τη χώρα σας. Μέχρι τότε βέβαια η δική μου χώρα θα είναι νεκρή, αλλά αυτό δεν έχει καμιά σημασία.
ΥΓ. Μπουγιουρντί γι' αυτό το ίδιο δυάρι, που σας μιλάω τόση ώρα, έλαβε κι ο φίλος μου, ο γιος της εβδομηντάχρονης γυναίκας. Υποθέτω και ο αδελφός του για τη γκαρσονιέρα. Βλέπετε όταν ο σύζυγος τής παραχώρησε τα δύο ακίνητα εκείνη κράτησε μόνο την επικαρπία και έδωσε την ψιλή κυριότητα στα παιδιά της. Να μην πληρώσουν κατιτίς κι αυτά προκαταβολικά για το μελλοντικό τους δικαίωμα; Τι σκατά ψιλοί κύριοι είναι, δηλαδή ιδιοκτήτες άνευ ιδιοκτησίας μέχρι νεωτέρας (η οποία μακάρι να αργήσει πολύ, αν γίνομαι κατανοητός), αν δεν πληρώσουν από τώρα γι' αυτό που θα έχουν κάποτε. Αν προλάβουν μέχρι τότε βέβαια, αλλά είπαμε αυτά έχει η ζωή στη χώρα (και το σύστημα) που ζούμε. Γκρεμίστε το - εσείς που διαβάζετε τώρα και κουνάτε το κεφάλι σας - το σύστημα όχι το σπίτι σας!
Γεράσιμος Τρύφωνας
